Jak poprawnie zwracać się do wykładowcy akademickiego w sytuacji, gdy jest to np. Dr Jan Kowalski prof. UW? Czy „Szanowny Panie Doktorze” będzie poprawną formułą, czy w tej sytuacji zwracamy się „Szanowny Panie Profesorze”? Czy tytuł profesora uczelni należy traktować tak samo jak tytuł profesora akademickiego?

Dlaczego słowo jedno jest rodzaju nijakiego i co to oznacza?

Dzień dobry Państwu!
Pytanie o treści nieszczególnie wyszukanej, jednak spowodowało konflikt między mną a moim rozmówcą. Czy słowo ladacznica ma coś wspólnego ze słowem ladaco? Moim zdaniem tak – kobiety określanej takim mianem raczej nie darzy się estymą, a ladaco oznaczało ‘byle jaki, marny’ lub, o osobie właśnie, ‘człowiek lichy, bezwartościowy’. Czy słusznie doszukuję się pokrewieństwa tych dwu słów?

Łączę wyrazy szacunku, przepraszając za banalność swojego pytania.
AK

Czy dopuszczalne jest użycie w tekście literackim – napisanym raczej standardową polszczyzną bez odstępstw – wyrażenia: otworzyć telewizor/ radio? Mnie się to kojarzy z chirurgicznym otwieraniem korpusu, ale czy powinnam kogoś poprawiać, skoro rzecz występuje w słowniku (jakkolwiek z kwalifikatorem pot.)?
Serdeczności polonistyczne
Marianna Cielecka

W XIX księdze Tytusa, Romka i A'tomka bohaterowie i odgrywają teatr uliczny a jeden z nich wciela się w rolę Żyda i woła w pewnym momencie aj waj, owamyje!. Czy wykrzyknik owamyje był faktycznie używany przez polskich Żydów, czy jest tylko wytworem fantazji autora, Henryka Jerzego Chmielewskiego?

Mam pytanie dotyczące odmiany słowa pójść. Z form poszłem i poszedłem absolutnie niepoprawną jest dla mnie pierwsza. Znajomy przekonywał mnie jednak, że została niedawno zaakceptowana ze względu na częste użycie. Czy to prawda?

Szanowni Państwo,
w wywiadzie ze Spike'em Jonzem Wojciech Orliński, redaktor Gazety Wyborczej, posłużył się ostatnio słowem prukanie (cytuję fragment: „(…) tworzy Pan filmy będące wyrafinowanym żartem filozoficznym, a jednocześnie (…) produkuje serial «American Jackass», który pozostaje na poziomie dowcipów o prukaniu”). Chciałbym zapytać, co owo „prukanie” znaczy. Nie znalazłem go ani u Doroszewskiego, ani u Szymczaka, przypuszczam zatem, że to rzecz nowa w polszczyźnie. Na podstawie kontekstu, w którym wyraz ten się pojawił, oraz przykładów wyszperanych w Internecie przeczuwam, że nie można się po prukaniu spodziewać niczego miłego, ale – z ciekawości – chciałbym poznać „oficjalną” definicję. Zastanawia mnie również fakt pojawienia się tego słowa (w moim odczuciu nieco wulgarnego) w ogólnopolskim dzienniku, co mogłoby świadczyć, że jest już ono ogólnie przyjęte, a przynajmniej znane.
Łączę wyrazy szacunku i pozdrowienia
Stanisław Danecki

Oto kilka przykładów:

1. Nic tak ich nie łączyło jak wspólne zainteresowania.
2. Polacy na niczym innym tak perfekcyjnie się nie znają jak na wyszukanych technikach medycyny Wschodu.
3. Człowiek chory jest takim samym członkiem społeczeństwa jak zdrowy.
4. Jej uroda nie jest niczym więcej jak efektem używania kosmetyków.
5. Osobiście użyłbym przecinka w zdaniu takim jak przytoczone.
6. Dlaczego nie mówić o tak przejmującym wydarzeniu jak ta katastrofa?

Stawiać przed takimi jak przecinki?

Drażnią mnie wyrażenia przez mgłę samolot nie wylądował. Czy nie powinno być z powodu zamiast przez?
Proszę o wskazanie poprawnej formy.

Dzień dobry.
Nurtuje mnie pytanie co do poprawności tytułu jednego z programów tv: „Rolnik szuka żony”. Dokładnie chodzi mi o użyty przypadek żony – tutaj użyto dopełniacza. Czasownik szukać łączy się z biernikiem, czyli tutaj żonę. „Szukam żonę”, „Rolnik szuka żonę”. Ale drugie pytanie: czy szukać żony w sensie kobietę, która zgodzi się pójść ze mną do przysłowiowego ołtarza, to nie jest związek frazeologiczny, który podlega wyjątkowi? Dziękuję i pozdrawiam serdecznie, Bernard